IN MEMORIAM

W ubiegłym roku pożegnaliśmy dwóch byłych więźniów KL Gross-Rosen.
Artur Wiesław Piechna, syn Stanisława, urodzony 16 lipca 1928 roku w Warszawie. Od września 1942 roku był członkiem ruchu oporu Szare Szeregi a w Powstaniu Warszawskim łącznikiem Armii Krajowej. Nadano mu pseudonim „Morski”. Dnia 16 września 1944 roku został aresztowany wraz ze swoim ojcem Stanisławem i wywieziony do obozu przejściowego w Pruszkowie. Następnie około 18 września przewieziono ich do obozu koncentracyjnego Gross-Rosen i nadano im numery: Artur Piechna nr obozowy 59582 a jego ojciec Stanisław Piechna nr 59579. W obozie głównym przebywał do 21 października 1944 roku i pracował w kamieniołomie. Następnie w listopadzie 1944 roku, razem z ojcem, zostali przeniesieni do podobozu Gablonz (dzisiejszy Jablonec, Czechy), gdzie pracowali w fabryce przy produkcji części do broni oraz przy wymianie torów w Gablonz i okolicy.

Artur Piechna w podobozie doczekał wyzwolenia o którym pisze tak: „ W dniu 8 maja 1945 roku z rana była ewakuacja obozu. Ja pozostałem w obozie z chorymi współwięźniami i z nami pozostał SS-man i kilku wachmanów. O godzinie 11 wieczorem przyjechał autokar z partyzantami czeskimi i Czerwonym Krzyżem, z noszami i tych którzy nie mogli chodzić, to wywieźli nas do Żelaznego Brodu do szpitala. W Żelaznym Brodzie przebywałem około 10-ciu dni na prywatnej kwaterze”. Natomiast nie wiadomo dokładnie co się stało z ojcem Artura, Stanisławem. Sam Artur Piechna wspomina: […] cały okres obozowy przebywaliśmy razem. Po oswobodzeniu dojechaliśmy do Bunzlau (dzisiejszy Bolesławiec) i tam pozostał w rosyjskim szpitalu polowym. Od tej pory ślad po nim zaginął”.
Do Warszawy Artur Piechna ,,wrócił w połowie czerwca 1945 roku. Brał udział w odbudowie Warszawy, dokończył naukę, która została przerwana w okresie wojny. Zawodowo pracował w Zakładach Mechanicznych „Ursus”, w warszawskiej fabryce „Pras”, w Browarze Warszawskim, w Spółdzielni Pracy TKAMET oraz Spółdzielni Pracy Technika Kotlarska na stanowisku kierownika kontroli technicznej. Chętnie udzielał się w życiu społecznym, spotkaniach z młodzieżą szkolną i harcerzami. Zmarł w listopadzie 2023 roku w Warszawie.
Jerzy Mendyk, syn Pawła, urodzony 13 listopada 1926 roku w Warszawie. W 1944 roku, podczas łapanki na ulicach Warszawy, został zatrzymany i uwięziony w Alei Szucha, gdzie przebywał kilka dni a następnie przetransportowano go do obozu KL Flossenbürg. Przebywał tam od 28 sierpnia 1944 roku do stycznia 1945 roku, oznaczony numerem 19 534. Stamtąd przewieziono go do podobozu KL Gross-Rosen, AL Kamenz (miasto we wschodnich Niemczech). Ewakuowany do KL Dachau, tam przydzielono mu nr 145 683.